معرّفی ادگار آلن پو
- معرّفی کوتاه ادگار آلن پو
پدر و مادرش هنرپیشگان تأتر سیار بودند و در کودکی او جان سپردند. آقای آلن پو او را به فرزندی پذیرفت. در جوانی بسیار بیبندوبار بود و بقیه عمر را در دام الکل گرفتار بود. تألیفات او، از نقد ادبی گرفته تا شعر و داستان و رمان، در آمریکای آن زمان، که با افکار پر شور و میهنپرستانه مشغول بود، جائی باز نکردند. ادگار آلن پو (1849-1809) به ظرافت ادبی میاندیشید، و با اخلاق و اجتماع سازگاری نداشت.
- از چه زمانی ادگار آلن پو خوانده شد؟
نوشتههای پو پس از مرگش بیش از پیش خوانده شد. هنری جیمز نویسنده آمریکایی- بریتانیایی در این رابطه میگوید: شور و اشتیاقی که از چندی قبل برای مطالعه آثار پو به وجود آمده، نشان میدهد که خواننده تازه در اول کار است و به مرحله ابتدائی فهم داستانهای او رسیده است.
- داستانهای آلن پو تمثیلی هستند یا فانتاستیک؟ (سبک داستانی آلن پو)
بودلر، ادگار الن پو و آثارش را به فرانسویان شناساند و ظاهرا از نظر زیباییشناسی هنری و طرز تفکر، نوعی نزدیکی با او احساس میکرد. نظریات بودلر درباره الن پو مورد قبول بسیاری از منتقدان هنری بعد از او قرار گرفت؛ و بدین گونه او را استاد فنتاستیک سیاه، همانند نمونههای انگلیسیاش میشناختند. اما آلن پو، کمتر به نقد و تحلیل آثار خود علاقه نشان میداد، و بیشتر به جنبههای تمثیلی کارهای خود توجه داشت.
ادگار الن پو در بسیاری از داستانهایش دقایق و جزئیاتی را در نظر میگیرد که همین ریزهکاریها او را به سطح آفریدگار رمان پلیسی، پژوهشی و روانکاوانه فرا میبرد. در بعضی از آثارش از جمله «لیجیا»، همه زرادخانهی رمان سیاه را، و در بعضی دیگر، برای نمونه «ویلیام ویلسون»، همه عناصر رمان روانکاوانه را میتوان یافت.