تعالی اگو نوشته ژان پل سارتر انتشارات ناهید

معرّفی کتاب تعالی اگو:

- سال انتشار کتاب تعالی اگو:

تعالی اگو (به فرانسه La Transcendance de l'Ego) اثر فلسفی و اصیل ژان پل سارتر در سال 1934، تا حدی در زمان اقامت او در برلین، جایی که برای مطالعه پدیدارشناسی هوسرل رفته بود، نوشته شد و در سال 1936 در مجله Les Recherches philosophiques منتشر شد.

خلاصه‌ای از داستان تعالی اگو:

سارتر در این کتاب به نظریه هوسرل در پدیدارشناسی حمله می‌کند، آنچه ممکن است باعث شگفتی شود  جایگاه مهمی است که کانت در این کتاب  اشغال کرده است. بنابراین اصطلاحات توسط هوسرل و کانت مشخص شده است. در ادامه کار سارتر، دیگر اصطلاحی مانند «خویشتن متعالی» هوسرلی نخواهیم یافت.
تز تعالی ایگو این است که ایگو "ساکن "  آگاهی نیست، به این معنا که در پایه آگاهی نیست، بلکه موضوع آگاهی است. به این پایان نامه اول که در همان ابتدای کتاب بیان می‌شود، دومی در پایان اضافه می‌شود که بر اساس آن آگاهی متعالی یک خودانگیختگی غیرشخصی است. موضع سارتر کاملاً بدیع است با توجه به اینکه او از آگاهی شروع می‌کند و فلسفه‌ای از آگاهی خواهد ساخت، اما فلسفه‌ای از سوژه نخواهد بود.
روش، همانطور که از عنوان فرعی نشان می‌دهد، طرح یک توصیف پدیدارشناختی، توصیفی است. مسئله توصیف یک آزمایش فکری است که نقطه شروع آن آگاهی است، و به طور دقیق تر، آگاهی تعریف شده با نیت.
در بخش اول، سارتر از طریق توصیف، ایگو را در مؤلفه دوگانه آن «من و خویشتن» تحلیل می‌کند.
او در بخش دوم کار خود، هنوز با کمک توصیف، به بررسی ساختار ایگو می‌پردازد. پس از طرح مسئله، شجره نامه آن را بیان می‌کند.

بخش‌هایی از کتاب:

متأسفانه، تا وقتی «من» ساختار آگاهی باقی بماند، همچنان می توان بر پدیده شناسی خرده گرفت که یک «آموزه-پناهگاه» است و قطعه ای از انسان را از جهان بیرون می‌کشد و با این کار، توجه را از مسائل حقیقی منحرف می‌کند. به نظر من این خرده گیری ناموجه خواهد شد اگر اگو به هستنده ای دقیقا معاصر جهان تبدیل شود که وجودش همان ویژگی‌های ذاتی جهان را دارد. همواره به نظر من چنین رسیده است که فرضیه‌ی کار-پیش بری به ثمربخشی ماتریالیسم تاریخی به هیچ وجه به فرض پوچی که عبارت است از ماتریالیسم متافیزیکی، نیازی ندارد.

اگر اگو به هستنده‌ای دقیقاً معاصر جهان تبدیل شود که وجودش همان ویژگی‌های ذاتی جهان را دارد. همواره به نظر من چنین است که فرضیه کار-پیش‌بری به ثمربخشی ماتریالیسم تاریخی به هیچ وجه نیازی به فرض پوچی که عبارت است از ماتریالیسم متافیزیکی ندارد. در واقع، برای این‌که شبه ارزش‌های ذهنی محو شوند و اخلاق دوباره در واقعیت بنیان پیدا کند، هیچ ضرورتی ندارد که ابژه بر سوژه مقدم باشد. کافی‌ست که [اگو] معاصر جهان باشد و دوگانگی سوژه-ابژه، که دوگانگی‌ای صرفاً منطقی است، برای همیشه میان دلمشغولی‌های فلسفی ناپدید شود. جهان [اگو] را، و [اگو] جهان را نیافریده است، بلکه هر دو ابژه‌هایی برای آگاهی مطلق و غیرشخصی‌اند، و با این آگاهی‌ست که اگو و جهان با یکدیگر در پیوند قرار می‌گیرند. برای بنیان نهادن یک اخلاق و سیاست مطلق ایجایی به نحو فلسفی، به چیزی بیش از این نیاز نیست

ترجمه‌های فارسی از رمان «تعالی اگو»:

با 2 ترجمه به زبان فارسی موجود است:

1. تعالی اگو (به انضمام مقدمه هستی و نیستی) با ترجمه عادل مشایخی از نشر ناهید.
2. استعلای خود با ترجمه علیرضا فرجی از نشر ریسمان.

کتاب‌های صوتی و الکترونیکی از تعالی اگو:

مشخصات کتاب‌های الکترونیکی این اثر:

1. براساس نسخه‌ی چاپی نشر ناهید.

تهیه و تنظیم:
واحد محتوا ویستور
عسل ریحانی