معّرفی کتاب «عاشورا و رهایی» اثر «عماد افروغ»
کتاب «عاشورا و رهایی» اثر «عماد افروغ» کتابی است با محوریت عاشورا که در آن به تحلیل و رمزگشایی بخش های پنهان رویداد عاشورا پرداخته است. نویسنده معتقد است توصیفات تکراری که در همه مقاتل ها و خطبه خوانی ها گفته می شود به اندازهی کافی به ابعاد سیاسی و حماسی موضوع و تاثیرات آن بر مبارزه طلبی پرداخت نشده است. در این کتاب به دلایل وقوع عاشورا و به انحراف کشیده شدن ارزش های دینی در مقطعی از تاریخ و نیز در جوامع امروز به صورت موشکافانهای پرداخته است. افروغ در این کتاب از زاویهی نگرش جدیدی به بررسی آفات دین واین فاجعهی مصیبت بار پرداخته است. عاشورا فلسفهی تاریخ است و هنوز ناگفته هایی دارد که در تفکّر و تصوّر انسان امروز نمیگنجد و این خلأ همواره احساس می شود او در این کتاب به جبران گوشه ای از خلأ ناگفته ها پرداخته است.
دیگران مهم دربارهی این کتاب چه گفته اند؟
به نقل از خبرگزاری ایلنا :
«این اثر از منظر توان علمی نهاده شده در تهیه متن آن و توجه به تحلیلهای تازه و به روز و در عین حال مبتنی بر ساختار اجتماعی ایران معاصر و توجه دقیق به ساختار سیاسی و اجتماعی جهان اسلام در زمان واقعه عاشورا و نیز توجه مولف به مخاطب عام و فهم و گیرایی عامه مردم از این تحلیل و سخنرانی در زمان ایراد، اثری در خور اعتنا و قابل توجه برای علاقهمندان به مباحث نظری و نیز مخاطبان آثار و افکار عماد افروغ به شمار میرود.»
بخشی از کتاب
در بخشی از کتاب می خوانید:
«مُصیبَهً ما اَعْظَمَها وَ اَعْظَمَ رَزِیَّتَها فِی الاِسْلامِ وَ فی جَمیعِ السَّمواتِ وَ الاَرْضِ»، این فراز زیارت عاشورا پرده از مصیبتی بینظیر در اسلام و تمام آسمانها و زمین برمیدارد و همین امر میتواند برانگیزاننده و نقطه عزیمتی برای تأمل و عبرت باشد. وجه مصیبتبار این تراژدی بزرگ میتواند نقطه عزیمتی برای گریه از سر حزن، در لایهای و از سر شوق و حتی تبسم نسبت به این همه عظمت و زیبایی انسانی و تجلیگاه هنرورزی متعالی و اوج یگانگی و اتصال، در لایههای عمیقتر باشد.
و اصولاً چرا گریه؟ چرا انسان میگرید، کجاها میگرید و از سر چه چیز و بر سر چه چیز میگرید؟ گریه از سر درد، گریه از سر غم و اندوه و گریه از سر شادی! و گریه بر امام حسین (ع) از چه نوع گریهای است؟ بدون تردید این حادثه در کنار بلندای عظمت و شکوهاش، ننگ و فاجعهای بزرگ و مصیبتی دردناک و حک شده در تاریخ هستی است و عمق این فاجعه و مصیبت آنقدر جانکاه است که جا دارد از چشمان آدمی به جای اشک خون جاری شود.
و خوشا به حال انسان که میتواند بگرید. اما حتی گریه مصیبتبار و فاجعهای این واقعه را نیز باید شکافت. این گریه خود لایهها دارد، یک لایه آن همین اتفاق غمانگیز است. شهادت حسین و یارانش، اسارت زنان و کودکان و...
اما یک لایه آن «انسان» است. گریه بر انسان از دو منظر، گریه بر انسانی که آنقدر پست و ذلیل میشود که دست به چنین فاجعهای میزند، و گریه بر آن طرف سکه «انسان». انسانی که آنقدر بزرگ و باشکوه میشود که به تیغ انسانی ذلیل، اما صاحب قدرت گرفتار میآید. و کدام ستودنی است؟ انسانی که مسلط به تیغ و قدرت و مجهز به سلاح دین و حکومت و ایدئولوژی است و یا انسانی که باطنمسلک و حقیقتگرا از لابهلای این تیغها، قدرتها و ایدئولوژیها، خود واقعی و رهایی و کرامت خود را به نمایش میگذارد. اما آیا این گریه، یعنی گریه از روی عظمت و شکوه باید صرفاً از سر حزن و اندوه باشد؟ نمیتواند از سر شوق هم باشد؟!»
دربارهی «عماد افروغ»
عماد افروغ متولد 1335 در شیراز است. او نویسنده، جامعه شناس، سیاست مدار و تاریخ نویس ایرانی است . وی نماینده ی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی دورهی هفتم بوده است.
دیگر آثار «عماد افروغ»
از آثار عماد افروغ می توان به "ماقال و من قال" در سه جلد
"ما و جهانی شدن" ، "فضا و نابرابری اجتماعی" ، "چالش های کنونی ایران" ، "هویت ایرانی" ، "رنسانس دیگر" و ترجمهی کتاب "روش در علوم اجتماعی رویکردی رئالیستی" را نام برد .
نسخه های متعدّد از کتاب "عاشورا و رهایی"
کتاب «عاشورا و رهایی» نوشتهی «عماد افروغ» توسط انتشارات نیستان در سال 1400 به چاپ رسیده است.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران