نگاه 
تصعید یکی از اساسی ترین و جنجالی ترین اصطلاحات فرویدی است که ارتباطی تنگاتنگ با مباحث مطرح در نظریه های هنری دارد. مفهومی که همچون سرزمین رویایی ادبیات شبانی دلخواه و همچون آواز سیرنها دلچسب و فریبنده بوده و روانکاوان بسیاری را به خود دعوت کرده، اما تشنه و ناخرسند به زمین سفت و سخت اخلاقیات
س وپر اکو و وجدان معذب بازگردانده است. تصعید أترافگاه مسافران فراوانی بوده است و روانکاوان بسیاری به سهم خود تلاش کرده اند گرهی از کردهای این معضل باز کنند؛ البته اگر در نهایت گرهی اضافه نکرده باشند؛ نویسنده کتابی که در دست دارید نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ وی تلاش کرده به کمک نظریات رایج در جامعه روانکاوی بریتانیا و خصوصا نظریۀ «روابط ابژهای» به شرح برخی امکانات و محدودیت های نظریه تصعید فرویدی بپردازد. '
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران