یادداشت های سرگردان روی آب نوشته بابک لک قمی انتشارات چشمه

نام کارمک مک کارتی (1934) مترادف است با نام غول های ادبیات امریکا۔ او را هم ردهی ویلیام فاکنر و ارنست همینگوی و فیلیپ راث می دانند. مردی با زندگی ای عجیب، گریزان از جمع و درعین حال نسبتا کم کار که انتشار هر زمانی از او یک اتفاق بوده برای کل تاریخ ادبیات. شهرت او در ایران بیشتر به خاطر اقتباس درخشانی است که برادران کوئن از رمان جایی برای پیرمردها نیست انجام دادند، رمانی که به فارسی هم منتشر شد. اکنون بی تردید یکی از مهم ترین رمان های او و تاریخ ادبیات امریکا در دستان شماست: نصف النهار خون. رمانی که در سال 1958 منتشر شد. رمانی که هارولد بلوم، منتقد برجسته ی امریکایی، آن را «بزرگترین رمان امریکایی از زمان نوشته شدن گور به گور فاکنر» می داند. یک رمان گوتیک وسترن با مستندات تاریخی گره خورده با تخیل. داستان «بچه». نوجوانی که به گروهی خشن و راهزن در جنوب می پیوندد و قهرمان رخدادهایی است از ذات خشن، تنها و پیش بینی نشدهی انسان. یک ناتورالیسم محض امریکایی با زبانی خاص. نصف النهار خون شاهکاری است برای تمام دوران. رمانی که در آن خشونت، ماجرا و تاریخ به هم گره می خورد و خونسرد روایت می شود.
از مجموعه «جهان نو»: به جایی برای پیرمردها نیست، کارمک مک کارتی - دم را دریاب، سال بلو . در راه جک کرواک