نیماژ 
پوکه باز، نخستین کتاب کورش اسدی در سن 35 سالگی اش که جایزهی نویسندگان و منتقدان مطبوعات را به عنوان بهترین مجموعه داستان منتشر شده در سال 1378 به خود اختصاص داد. این مجموعه که شامل 10 داستان کوتاه است، یکی از سه کتابی بود که به سفارش هوشنگ گلشیری، چاپ شد. اسدی در "پوکه باز " با دستمایه قرار دادن فضای جنوب و جنگ و حاشیه های دیگری که مربوط به جنوب می شود، بازتاب دهنده جامعدی دهه شصت و خلق و خوی آدمهای سرخورده، شکست خورده و بلاتکلیف است. این آدم ها گاه در فضای جنگ و بمباران به تصویر کشیده میشوند و گاه در شکل و شمایل آدمهایی که برای گریز از زندگی مشقت بار و بیهوده و بی هدف به جنوب دوست داشتنی در گذشته شان پناه می برند. پوکه باز آغازی خلاقانه برای نویسنده ای بود که به داستان کوتاه عشق می وزید. خودش گفته است: "نوشتن یک داستان کوتاه ناب، حاصل تجربه زندگی، نگاه و دید عمیق نویسنده از داستان، اجتماع و آثار ادبی پیشین است و مهمتر از همه عشق و ایمان به نوشتن است."
موهاش پیش پاش کلافی شد سیاه و وقتی سرش را تند بالا برد رشته بلند موها به صورت او خورد و در هوا چرخید و چراغ سقف را شکست و بر کمرش قرار گرفت و زن ها دورش دایره بستند و او در میان دایره بود و زن ها مدام تا کمر تا می شدند و باز راست می ایستادند و او هر بار که زنها خم می شدند افسر را می دید که روی میز نشسته و دو تیغه قیچی بزرگی را مدام باز و بسته می کند و خون از جیبش لب پر میزند و می ریزد پایین و زیر آبشار خون، زنی چهار زانو نشسته است و شانه به موهاش می کشد. دایره تنگ تر شده بود و او لخت بود و گربه های سیاه از میان موی زن بیرون می آمدند و او همدی درهای راهرویی دراز و بی انتها را می کوبید و میدوید و گربه ها دنبالش می کردند....
موهاش پیش پاش کلافی شد سیاه و وقتی سرش را تند بالا برد رشته بلند موها به صورت او خورد و در هوا چرخید و چراغ سقف را شکست و بر کمرش قرار گرفت و زن ها دورش دایره بستند و او در میان دایره بود و زن ها مدام تا کمر تا می شدند و باز راست می ایستادند و او هر بار که زنها خم می شدند افسر را می دید که روی میز نشسته و دو تیغه قیچی بزرگی را مدام باز و بسته می کند و خون از جیبش لب پر میزند و می ریزد پایین و زیر آبشار خون، زنی چهار زانو نشسته است و شانه به موهاش می کشد. دایره تنگ تر شده بود و او لخت بود و گربه های سیاه از میان موی زن بیرون می آمدند و او همدی درهای راهرویی دراز و بی انتها را می کوبید و میدوید و گربه ها دنبالش می کردند....
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران