شعر نو نیما سرآغاز تاریخ و جغرافیای جدیدی از فرهنگ، ادبیات، هنر و شعر ایران است که قطعا تکوینی ست و نه جهشی. در این میان کار ما شاید شناخت این وضعیت تکوینی باشد. شک نکنید تنها آنکس که به شناخت میراث گرانبهای از دیروزها تا نیما و امروز پر راز و رمز نائل آید می تواند شاعر مرد یا زن در فردا باشد یا شهروند جهانی آگاهی که انگشت اشاره اش خیل مردمان را به آینده ای درخشان تر در آن وضعیت تکوینی هدایت کند وگرنه چه بسیارند مردمان سرگردان. شاعران سرگردان
این فرهنگ - فرهنگ شعر نو فارسی، از افسانه تا همیشه در نگاهش به شعر نو چنین رسالتی را بر شانه های خود احساس می کند و نگاهش از نسل جوان امروز تا آینده به کودکانیست که خواهند آمد و بر آن است آنان که در فرداها می آیند با خرابه هایی باستانی روبرو نشوند، بلکه بناها و ستونهای استوار فرهنگ خویش را به چشم ببینند و ببالند و بسازند.
این فرهنگ - فرهنگ شعر نو فارسی، از افسانه تا همیشه در نگاهش به شعر نو چنین رسالتی را بر شانه های خود احساس می کند و نگاهش از نسل جوان امروز تا آینده به کودکانیست که خواهند آمد و بر آن است آنان که در فرداها می آیند با خرابه هایی باستانی روبرو نشوند، بلکه بناها و ستونهای استوار فرهنگ خویش را به چشم ببینند و ببالند و بسازند.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران