معرّفی کتاب مقاومت، عصیان و مرگ:
- سال انتشار کتاب مقاومت، عصیان و مرگ:
مقاومت، عصیان و مرگ (فرانسوی Résistance, rébellion et mort) مجموعهای از مقالات، نامهها و سخنرانیهای کامو است که در سال 1960 منتشر شد.
خلاصهای از داستان مقاومت، عصیان و مرگ:
دو بخش از این کتاب بصورت مستقل تحت عنوانهای «تامل درباره گیوتین» و «وقایعنگاریهای الجزایر» به چاپ رسیده است.
بخشهای دیگر این کتاب شامل: نامههایی به یک دوست آلمانی، و مقالاتی در باب آزادی، بدبینی، استبداد، و... است.
مقاله چرا اسپانیا نیز در این مجموعه آمده است.
مقالههای اینجا عموماً شامل درگیریهای نزدیک مدیترانه ، با تأکید بر کشور زادگاه او الجزایر، و بهویژه بر جنگ استقلال الجزایر است. او همچنین از مجازات اعدام («تأملاتی در مورد گیوتین») و به ویژه توتالیتاریسم انتقاد میکند.
کامو دعوت به عدالت و مبارزه برای آزادی را که در عهد عتیق نیز اعلام شده است، به ویژه پیامبران صغیر اعلام می کند. اما او این کار را در بستری مدرن انجام می دهد، جایی که خدا ساکت است و انسان بر سرنوشت خود حاکم است. اگرچه او عصر مسیحایی را نمیبیند، اما ابراز امیدواری میکند که با تلاش مستمر میتوان شر را کاهش داد و آزادی و عدالت را بیشتر کرد.
همچنین در اینجا، در مقاله «هنرمند و زمانهاش»، آدرسی است که کامو در دسامبر 1957 در دانشگاه اوپسالا با عنوان «در خطر بیافرین» این سخنرانی یادآور مقاله تولستوی، " هنر چیست؟ " است، در آن کامو از بافت اجتماعی هنر صحبت می کند و به این نتیجه می رسد که "تنها توجیه [برای هنرمند] این است که برای کسانی که نمی تواند این کار را انجام دهد."
در زیر بخشهایی را که در دو کتاب «تامل درباره گیوتین» و «وقایعنگاریهای الجزایر» نیامده است را به اختصار توضیح میدهیم:
نامههایی به دوستی آلمانی: شامل 4 نامه است از کامو که با دوست آلمانی اش از این طریق در ارتباط بوده ، و در مورد حمله آلمانها به بخشیهایی از فرانسه در جنگ جهانی دوم و اتفاقات و تحقیری که مردم فرانسه در این جنگ تحمل کردند، صحبت میکنند.
آزادسازی پاریس: «آزادسازی پاریس» دو بخش دیگر نیز دارد، «خون آزادی» و «شب حقیقت». این بخش میشود گفت ادامه «نامه هایی به دوستی آلمانی» است با این تفاوت که شرایط بغرنج و سخت فرانسهی درگیر جنگ را خود کامو شرح میدهد و خبری از نامههای دوستش نیست.
تن: در اینجا در مورد رنه لینو، یکی از هم رزمانش که در راه استقلال فرانسه به ضرب گلوله کشته شد صحبت میکند و اهمیت این مرگ در جنبش.
بدبینی و استبداد: این بخش شامل دو قسمت «بدبینی و دلیری» و «دفاع از تفکر» است.در این بخش بیشتر با فلسفه سرو کار داریم در «دفاع از تفکر»، کامو در مورد بی لطفی قرار گرفتن تفکر، هیتلریسم و دروغ و نفرت صحبت میکند.
«دفاع از تفکر» در جلسهای توسط «لمیتیه فغانسز» در 15 مارس 1945 برگزار شد.
ناباوارن و مسیحیان: کامو در اینجا میگوید، من همان اندازه کشیشی ضدکلیسا را نمی پسندم که فیلسوفانی شرمسار از خود را. بنابراین، تا آنجایی که میدانم سعی نخواهم کرد که خود را در برابرتان مسیحی جلوه بدهم. من در بیزاری از شرارت با شما شریکم، اما در امیدفروشی تان شریک نیستم، من همچنان به مبارزه علیه جهانی که در آن کودکان رنج می کشند و جان مبازند، ادامه میدهم. ما با شرارت روبرو هستیم. اگر مسیحیت به انسان بدبین است، ولی به تقدیر بشر خوش بین؛ خب، من اما به سرنوشت بشر بدبین و به انسان خوش بین ام. اما نه تحت لقای اومانیسم؛ که به نظرم همواره کم می آورد، بلکه با نام جهالت که میکوشد خط بطلان بر چیزی نکشد. این بدان معناست که کلمات «بدبینی» و «خوش بینی» باید شفاف تعریف شوند، و تا آن زمان، باید آنچه را که بیشتر وحدت بخش است تا جدایی افکن، مورد شناسایی قرار دهیم.
چرا اسپانیا؟: کامو در این قسمت نمایشنامه ی حکومت نظامی از گابریل مارسل را نقد میکند این نمایشنامه در روزنامه نوول لیترر منتشر شد.
دفاع از آزادی: «دفاع از آزادی» شامل «نان و آزادی» و «در ستایش یک تبعیدی» است. کامو، در «نان و آزادی» به موضوعات عدالت، آزادی جهان، خشونت و قانون شکنی میپردازد.
«در ستایش یک تبعیدی»، در هفت دسامبر سال 1955 در ضیافتی به افتخار ادواردو سانتوس، رئیس جمهور پیشین و سردبیر روزنامه آل تیمپو کامو سخنرانیای انجام داد که در این قسمت آمده است.
بخشهایی از کتاب:
"سلاح خوشبختی را نمیتوان آبدیده کرد مگر با گذر زمان و خود بسیار."
"به نظر من انسان بجای اینکه علیه بیداد ابدی مبارزه کند، باید به تمجید از عدالت بپردازد."
"همچنان بر این باورم که این جهان معنایی غایی ندارد. اما می دانم که چیزی در این جهان هست که دارای معناست و آن انسان است، چرا که تنها موجودی ست که در طلب معنا است."
"اگر بخت یارمان بود، من و شما می بایست روبروی یکدیگر می ایستادیم. آن وقت میتوانستیم بجنگیم و بدانیم چرا میجنگیم."
"اروپا صحنه بدیع مبارزه انسان غربی علیه جهان، خدایان و خود اوست که امروز در حال رسیدن به قله است."
"به سخره گرفتن جنگ به سود ذات مسخرگی است."
معرّفی آلبر کامو:
«آلبر کامو نویسنده، روشنفکر، فیلسوف و روزنامهنگار فرانسوی متولد شده در الجزایر است که در سن 44 سالگی جایزه نوبل ادبی را دریافت کرد و از این جهت دومین برنده جوان جایزه نوبل به حساب میآید و دو سال بعد در سن 46 سالگی، تصادف رانندگی جهان را از وجود کامو محروم کرد. مردی که در میتوانست به دنیای ما بیش از آنچه بخشیده بود، ببخشد اما...
معرّفی آلبر کامو و مشاهدهی تمام کتابها
ترجمههای فارسی از رمان «مقاومت، عصیان و مرگ»:
با 2 ترجمه به زبان فارسی موجود است:
- «مقاومت، عصیان و مرگ: کتاب اول» با ترجمة حامد رحیمی از نشر علم
- «مقاومت، عصیان و مرگ» با ترجمة حیدر خسروی از نشر دمان
تهیه و تنظیم:
واحد محتوا ویستور
عسل ریحانی
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران