بگذارید با واقعیت ها آغاز کنیم: من 79 ساله ام . پس هیچ می شود فهمید چرا باید به حرف زدن درباره ی جوانی توجهی داشته باشم؟ علاوه بر آن، چرا باید حرف زدن دربارهی جوانی با خود جوانان برایم اهمیت داشته باشد؟ آیا این خود آنان نیستند که باید دربارهی تجارب خودشان، در مقام جوانان حرف بزنند؟ آیا برای درس عبرت و حکمت به اینجا آمده ام، درست مانند پیر مردی که با مخاطرات زندگی آشناست و به جوانان تعلیم می دهد که سر به زیر و بی سروصدا باشند و جهان را همان طور که هست به حال خود بگذارند؟
- برگرفته از متن کتاب
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران