تاریخ نگار تصویرگرا یا شاعر فرمالیست نقد تاریخی جامعه شناختی شعر محمدرضا شفیعی کدکنی نوشته یوسف عالی عباس آباد انتشارات قطره

محمدرضا شفیعی کدکنی، متولد 1318 در کدکن نیشابور، از شاعران برجسته معاصر است. مهارت های گرانمایه ای در نقد ادبی و تصحیح متن های ارزشمتد پارسی دارد حضور درازمدت در دانشگاه تهران، خوش اقبالی شفیعی کدکنی را دوچندان کرده است. وی در متن و معرض تمام اتفاقات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در دوران پر از التهاب تاریخ معاصر ایران بوده است. تحصیل و پژوهش در دانشگاه های مختلف اروپا، آمریکا، ژاپن و دیگر کشورها، فرصت مغتنمی را برایش فراهم آورده بود تا به عنوان یکی از نظریه پردازان معاصر مطرح شود. شفیعی کدکنی، دلباخته زادگاه و ستایشگر خراسان بزرگ است و کوچک ترین و ناچیزترین بهانه سبب می شود تا او در قالب استعاره، تشبیه، مجاز و کنایه و فرمالیسمی درهم تنیده شده، جامه گران قیمت و منحصر به فردی بر تن خراسان پوشاند و از ناز و کرشمهایش روایت کند. از طرف دیگر شفیعی کدکنی خشم و نفرت از مغول و تاتار را نیز با خود حمل می کند و چاووشی خوان قبیله ایران است خود را مسئول ایران می پندارد و همواره در رثای ایران و گام های زشت و پلشت مغول ناله سر می دهد، خراسان ستایی، مغرول ستیزی، وفرمالیسم سه مؤلفه یاسه موضوع همگون یا ناهمگون شعر اوست. ترکیب این سه مفهوم در کنار خردگرایی و سوگواری های تاریخی، هنگامه های نو و منحصربه فردی خلق کرده است. رویکرد کتاب حاضر گذری بر متن و محتوای این سه دیدگاه اصلی شفیعی کدکنی است