چشمه 
آنچه در پی گفتنش هستم، نه تغییر واقعیت است و نه حاصل حافظه ای نسیان ژده. تقریبا مطمئنم که پس از دیدن هر عکس، با اشتیاق تمام به سراغ عکس بعدی می رفتم و گه گاه این اشتیاق به اضطراب تبدیل می شد. چه چیزی تو را چنین پریشان کرده است؟ در این عکس ها چه چیزی نهفته که چنین تو را مضطرب کرده است؟ از همان ابتدا و با دیدن اولین عکس متوجه شدم دقیقا محلی را که نئبا لوز و نثیا موند و در آن ساخته اند، می شناسم.
