معّرفی کتاب « بچه های کارون» اثر « احمد دهقان»
کتاب « بچه های کارون» اثر « احمد دهقان» در سال 1396 به چاپ سوم رسید. «بچه های کارون» داستان نوجوان کم سن و سالی است که دست روزگار او زودتر از موعد با جنگ و ناملایمات جبهه آشنا کرده است. او با وجود مخالفت های مادرش و اصرارهای زیاد برای رفتن و وارد میدان جنگ شدن در این آتش باران حضور پیدا می کند. این بزرگ مرد کوچک با گروهی از رزمندگان در تدارک حمله برای آزاد سازی خرمشهر فعالیت می کند. در کنار همه ی این حوادث شور و حرارت نوجوانی به داستان قالب طنز گونه اعمال کرده است و قصه مملو از اتفاقات آمیخته با طنز می باشد. این اثر از مقطع اشغال خرمشهر شروع و در مقطع آزادسازی آن به پایان می‌رسد.
دیگران مهم درباره‌ی این کتاب چه گفته اند؟
به بیان بسیاری از منتقدان ادبی: این اثر را می‌توان سرآغازی برای خلق آثار داستانی جدی و هنرمندانه بر پایه حقایق موجود در دفاع مقدس به شمار آورد. نویسنده در «بچه های کارون» با ایجاد این شور و عشق در یک نوجوان به خلق یکی از جذاب ترین و ماندگارترین چهره های ادبی نوجوان در ادبیات ایران نائل شده است که تحلیل چیستی و چرایی خلق آن می تواند تا سال ها برای نویسندگان فعال در این عرصه یک درس تازه به شمار بیاید.
بخشی از کتاب
در بخشی از کتاب می‌خوانید:
تا رسید، آمد تو. تکیه داد به دیواره‌ی سنگر و نشست. خیسِ آب بود و باران از دو ورِ صورت گوشتالودش شُره کرده بود تا توی یقه‌ی پیراهنش: ـ چه‌طوری پسر؟ چرا مثل راهزن‌ها، این‌جا قایم شده‌ای؟! سنش از بقیه بیشتر بود. توی جبهه‌ی ما، تنها کسی که حق داشت کلاه آهنی سر نگذارد، جنابِ ایشان بود. واقعیتش را بگویم، فرمانده خیلی زور زد تا کاری کند یدی هم عین ماها ـ موقع این طرف و آن طرف رفتن ـ کلاه لگنی سر بگذارد ولی زورش نرسید. بهانه‌اش چه بود؟ می‌گفت وقتی کلاه آهنی سر می‌گذارم، موهام می‌ریزد! وقتی فرمانده پیله کرد و گفت که الا و بلا باید مثل بقیه کلاه سرت بگذاری، چشم دوخت تو چشم‌های او ـ این صحنه را خودم شاهدش بودم ـ و در حالی که با عصبانیت تند تند می‌‌زد رو شکم گنده‌اش، گفت: «کله‌ی من احتیاج به محافظت ندارد، اگر خیلی دلواپس هستی، دستور بده یک کلاه آهنیِ گنده برای این بسازند، چون تنها چیزی از من که در تیررسِ دشمن است، شکمم است ولاغیر!» بعد هم بدون این‌که محلی به فرمانده بگذارد که چشم‌هاش از حرف‌های او چهار تا شده بود، راهش را کشید و رفت. ـ ازت پرسیدم برای چی این‌جا نشستی؟ آن هم وسط این باران؟ با آن همه سفارشِ فرمانده، یک لحظه نزدیک بود همه چیز را درباره‌ی آذرخش لو بدهم. مِن‌مِن‌کُنان، بالاخره یک چاخانی سرِ هم کردم و گفتم: «راستش... سیمِ تلفن قطع شده. به گمانم، یک جایی همین طرف‌ها، ترکشِ خمپاره خورده به سیمِ تلفن و قطعش کرده. آمدم درستش کنم...»
درباره‌ی «احمد دهقان»
احمد دهقان (1345 در کرج) داستان‌نویس معاصر ایرانی است که داستان‌های متعددی در زمینه جنگ ایران و عراق نوشته‌است. دهقان سال 1368 وارد دانشگاه شد و در رشته مهندسی برق تحصیل کرد. سپس در رشته علوم اجتماعی ادامه تحصیل داد اما در نهایت با مدرک فوق لیسانس در رشته مردم شناسی فارغ‌التحصیل شد. اولین رمانش با عنوان سفر به گرای 270 درجه در سال 1375 منتشر شد. دو سال بعد همین رمان ابتدا به عنوان یکی از آثار برگزیده 20 سال داستان‌نویسی و مدتی بعد به عنوان برگزیده 20 سال ادبیات پایداری معرفی شد. ترجمه انگلیسی این کتاب در کتابخانه های مختلفی از جمله کتابخانه های دانشگاه جرج واشینگتن دی سی، دانشگاه هاروارد (کتابخانه دانشکده هاروارد) MA، کتابخانه کنگره واشینگتن دی سی، کتابخانه UCLA لس آنجلس، دانشگاه برکلی کالیفرنیا، دانشگاه ماریلند (دانشکده پارک کالج) و دانشگاه ورمونت (کتابخانه بیلی هوو برلینگتن) در دسترس علاقه‌مندان قرار داده شده .او مقالاتی نیز در زمینه رشته تحصیلی خود و همچنین مباحث نظری خاطره‌نگاری، به ویژه خاطره‌نویسی در جنگ ایران و عراق، نوشته‌است .
دیگر آثار «احمد دهقان»
از جمله آثار این نویسنده می‌توان به عناوین زیر اشاره کرد:
گردان چهار نفره
من قاتل پسرتان هستم
مأموریت تمام
لحظه‌های اضطراب
روزهای آخر
ستاره‌های شلمچه
سفر به گرای 270 درجه
پرسه در خاک غریبه
هجوم
دشت‌بان
جشن جنگ
نسخه های متعدّد از کتاب "بچه های کارون"
کتاب « بچه های کارون» نوشته‌ی « احمد دهقان» توسط در سال1396 به چاپ سوم رسیده است.
و همچنین این کتاب توسط انتشارات سوره ی مهر در سال 1395 هم به چاپ سوم رسیده است.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران