اسم 
معرّفی کتاب «تذکره اندوهگینان» اثر «حسام الدین مطهری»
کتاب «تذکره اندوهگینان» اثر «حسام الدین مطهری» که نخستین بار در سال 1396 منتشر شده، کتابی درباره‌ی معنای زندگی است. داستان ما را به قرن چهارم هجری می برد و با پدیده ها و آدم هایی ژرف آشنا می کند. گاه انسان را بر مرکب شادی سوار می کند و گاه در سنگلاخ غم راه می برد. داستان با زبانی کهن روایت شده و شخصیت محور است و خواننده را مجاب به همزاد پنداری می‌کند. مطهری خود درباره‌ی کتابش اینگونه اذعان می‌دارد: «تصور می‌کنم این رمان برای همۀ کسانی نوشته شده که در پی خود هستند. به هیچ وجه مدعیِ نشان دادنِ یک راه نیستم. خودم را هم در در جایگاهِ یک مصلح یا هدایت‌گرِ اجتماعی تصور نکرده‌‌ام. تذکره خالی از هرگونه دعوت به آیین، کیش، مذهب و نگرش است. اما کسانی که به هر دلیل، خود را بی‌اندازه در این جهان بیگانه می‌دانند مخاطبانِ اصلی رمان تذکره اندوهگینان محسوب می‌شوند.»
دیگران مهم درباره‌ی این کتاب چه گفته اند؟
به نقل از دکتر فهیمه شانه:
«از اندوه تا یافتن»
به نقل از دکتر محمد حنیف:
«یک راه نرفته، یک حرف ناگفته، یک دریچه تازه به هستیِ در معرض خطر میراث بشری» معرفی کرده است»
به نقل از سندی مؤمنی:
«تذکره اندوهگینان تاریخ را به خدمت ادبیات در آورده است تا داستانی با سویه‌های پسامدرنی روایت کند. در این صورت می‌تواند از شخصیت‌های واقعی در کنار شخصیت‌های داستانی بهره بگیرد و روایت خود را در هاله‌ای از تردید راست بودن و یا دروغ بودن محض قرار بدهد»
به نقل از محمدصادق رسولی:
«رمانی پست‌مدرن و تازه در ادبیات فارسی، اما با پیرنگ معمولی»
به نقل از مجتبی تقوی‌زاد:
«روایت سرگشتگی انسان معاصر»
به نقل از حسام آبنوس:
«به سوی نور با مرهم عشق»
به نقل از محمد ثقفی:
«داستانی امروزی با بافتی کهن»
بخشی از کتاب
قسمتهایی از کتاب:
«من عبدالله بودم در سفری دراز. از غم به اندوه، از اندوه به شادی. و این راه صعب است و دشواری هر دم فزون‌تر. و چون به سفر شدم، سالِ غم بود. اندکی بگذشت. اندوه زبانه کشید و این اندکی پیش از سیرِ زمین بود. سفر را سه گاه بود. سفرِ نخستین را منزل‌گاه غم بود و جانکاه سفری بود، پیاده‌پای و بی‌یاور. غم پسِ سر می‌گذاشتم و جادهٔ اندوه می‌پیمودم. مدد نمی‌دیدم که خشم، پرده‌افکن بود بر دیدهٔ دل و خرد. خرد را بباید که هر فرزندِ آدم بسازد. خدای را نتوان یافت جز با خرد. و خردمند آن باشد که بدان راه رود که بداند، و نه آن است که همه‌چیز داند. و او دل بسپارد تا مدد به دیدهٔ دل و دیدهٔ ظاهر ببیند. سفر کردم تا آن را بیابم و آن سفرِ سوم بود. آن است سفر از اندوه به شادی (ان‌شاءالله تعالی).
چون از مادر بزادم بر جادهٔ سفرِ نخستین بایستادم. و آن سفر، سفرِ غم است و بسیارند آنانی که از آن جاده جان و تن به در نمی‌برند. سفرِ نخست سفرِ شهوت است و خور و خواب. بباید که از آن گذر کُنی یا آنکه همه را به دست آوری. اگر به دست آوردی و در آن ماندی و پرستاری خور و خواب و شهوت کردی، جادهٔ اندوه پیشِ پایت نمود نتوان کرد و از عامیان خواهی ماند. اگر به کف آوردی خور و خواب و شهوت را و متمتع شدی آنچنان که مخلوق محتاج است و خالق عطا کننده، می‌بایست رهِ اندوه پیش گیری. و این میسور نمی‌شود مگر در جانِ تو طلب.»
درباره‌ی «حسام الدین مطهری»
حسام الدین مطهری زاده‌ی 10 آبان 1366 در اراک است. او در هجده سالگی به تهران مهاجرت کرد و به روزنامه‌نگاری در روزنامه‌های همشهری و جام‌جم پرداخت. او در سال 1385 یک مجله‌ی آنلاین با نام "خانه کتاب اشا" راه‌اندازی کرد. این وبسایت یک مجله‌ی مستقل بود که تا 1390 به فعالیتش ادامه داد و به نشر نقد، ویدیو، پادکست، مرور ادبی و خبر، درباره‌ی ادبیات و کتاب می‌پرداخت. مطهری از سال 1389 به بعد، بیشتر بر نویسندگی متمرکز شد و روزنامه‌نگاری مستمر را رها کرد.
دیگر آثار «حسام الدین مطهری»
از جمله آثار این نویسنده می‌توان به عناوین زیر اشاره کرد:
1392 - رمان کلت 45
1392 - حاشیه بر کتاب
1394 - مزمزه کلمات
1394 - راهنمای کتاب
1394 - درخت بِه
1397 - پسران سالخورده
نسخه های متعدّد از کتاب "تذکره اندوهگینان"
کتاب «تذکره اندوهگینان» نوشته‌ی «حسام الدین مطهری» توسط انتشارات اسم در سال 1397 به چاپ دوم رسیده است.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران