مروارید 
چون آسمان که قدر آب را می داند چون آب که نرگس در آن می بالد به خاطر تو نمی رود از یادم نام خیابان ها و گل ها و آدمها
رخسار برگ در گذر پاییز است
بی تو من کوه بی نظیر اندوهم با تو اگر چه باز کوهم
رخسار برگ در گذر پاییز است
بی تو من کوه بی نظیر اندوهم با تو اگر چه باز کوهم
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران