اتاق محقر خیال من از مجموعه نظریه تئاتر نوشته تادئوش کانتور انتشارات روزبهان

تادئوش کانتور (1915-1990) کارگردان پرآوازه لهستانی، شاعر، مجسمه ساز، نظریه پرداز و بنیانگذار تئاتر کریکوت است. او از کارگردانان برجسته اروپا بعد از جنگ جهانی دوم است. در سال 1943، زمانی که لهستان در اشغال نازی ها بود، همراه با گروهی از نقاشان جوان ، گروهی زیرزمینی به نام «تئاتر مستقل» را در کراکوف پایه گذاری کرد و در همین تئاتر بود که نمایشنامه های بالدینا اثر یولیوز اسلواکی و بازگشت اودیسه اثر استانیلا ویسپیانگی را به ص حنه برد. کانتور، بین سال های 1965 و 1969، مشغول اجرای چند اهنگ نشانه شد که از آن ها با عنوان «تئاتر غیرممکن یاد می کرد، با انتشار اولین سیالیة تئاتر مرگ در سال 1975، مسیر تجربیات خود را تغییر داد و با اجرای کلاس مرده شهوتی جهانی پیدا کرد و با اجرای وبلونیا و لوپ در 1982، تصویرهایی از خانواده اش را در اتاق به مثابه در انبار خاطرات) به نمایش درآورد. کانتور میک نمایشی کلام موده بو بو نیلو یاں، ویلوپان را در نمایش های بیگاهار هشوم ساسانی بیشمیری (1985) و دیگر باز نخواهم کشت 19891)، همچنان ادامه داد. اموری اره روز تولد من است (1990) آخرین اثر نمایشی کانتور بود که با مرگ او قرین شد، در بسیاری از آثار کانتور ((مرگ))، ((خاطرات کودکی)، ((اشیاء ) و (( طنز سیاه)» نقشی مهم ایفا می کنند و آثارش مملو از وحشت و تنهایی ست. MA PAUVRE CHAMBRE DE I'IMAGINATION Tadeusz Kantor Mohammadreza Khaki می خواهم بر جریانی تمرکز کنم که پس از عبور از تئاتر صفر»- از مسیر اهپنینگ» و تئاتر غیر ممکن - مرا به تئاتر مرگ» رساند. هر یک از این مراحل اهمیت زیادی دارد، و اگر من مدعی یافتن ارزش هایی هستم که خودم کشفشان کرده ام، مراقبت می کنم که این واقعیت را مانند یک خودبزرگ بینی تلقی نکنم؛ هر چند می دانم که من تنها کسی هستم که این راه را نشان داده ام و این چیزی است که در هنر خیلی به ندرت رخ می دهد: کشف کردن! کشف کردن در هنر به همان شکلی اتفاق می افتد که در علم این کتاب ارائه دهنده مقدمه ای بر زندگی و آثار کانتور، بر اساس سخنان و نوشته های خود اوست؛ هنرمندی که به نحو پایداری بر هنر زمانه و قرن خود تأثیر گذاشته است.