جدال نقش با نقاش در آثار سیمین دانشور نوشته هوشنگ گلشیری انتشارات نیلوفر

رها کردن تعلقات شخصی و خطر کردن هم وصیت یوسف است به زری، هم عمل کردن به پیام قصۂ مک ماهون. وصیت سووشون تشویق خواننده است به گذشتن از تعلقات امثال زری و اما پوستینی کهنه - میراث یوسف، آن من مردانه - نیز هست بر قامت عمل امروز. طرحی نو در انداختن و ایستادن بر دو پای اختیار د هر چند لرزان - و طرحی دیگر در افکندن حدیثی دیگر است، که در حیطه امکانات ذهنیت ثنوی نیست. اما چون زندگی امروز نیز - بر همان سیاق که گفتیم - دایره ای بسته نیست که در جایی در تاریخ، یا در اسطوره ای یا در رمانی پاسخ هر چیز را داده باشند، آفرین و نفرین ما از اینجا که ماییم بر پوزار یا پله های نردبانی که ما را تا فراز یا فرودی برده است کار کودکان است، و ما اگر در عرصه داستان به بلوغ رسیده ایم و آن قالب ها - مشغله ها و مخمصه ها - را پشت سر گذاشته ایم، مدیون این پوزار با آن پله ایم، و این همان دینی است که به قصد ادای آن می نویسیم، تا مگر به مجالی دیگر باز از جلوه های جان و جمال آن نقش باز و مشغله ها و مخمصه های دیگر بگوییم در به کی سلام کنم؟ دانشور و جزیره سرگردانی او.