مار در معبد نوشته غلامحسین ساعدی انتشارات نگاه

غلامحسین ساعدی غلامحسین ساعدی در 1314 در تبریز دیده به جهان گشود و او با نام مستعار گوهر مراد بیشتر آثار نمایش خود را به چاپ سپرد در دانشگاه های تبریز و تهران پزشکی و روان پزشکی خواند. با درک خاصی از شخصیت های روان پریش و آشفته ذهن و کشف دردها و آسیب های روحی آنان ، توانست به خوبی از این کاراکتر ها در داستانهای خود بهره گیرد. فضای داستانها و نمایشنامه هایش آکنده از در هم آمیختگی کابوس و واقعیت است که فضایی وهمناک په آثارش می دهد. اولین مجموعه داستانش در( 1339) به نام شب نشینی با شکوه منتشر شد. در مجموعه داستان به هم پیوسته عزاداران بیل (1342) ، توپ و ترس و لرز (1346) از بدویت جغرافیایی برای ترسیم فضایی شگفتی آفرین و ترسناک به خوبی بهره می جوید. از مجموعه داستانهایش می توان از واهمه های بی نام ونشان (1346).گور و گهواره (1350) واز تک نگاریهای او اهل هوا (1345) و خیاو یا مشکین شهر و از آثار نمایشی اش : لال بازیها ، چوب به دستهای ورزیل . آی با کلاه آی بی کلاه و دیکته و زاویه را می توان نام برد. ساعدی در 1364 در فرانسه در گذشت و در جوار صادق هدایت به خاک سپرده شد.