تنها گاه به گاه صدای اتوموبیلی بر سنگفرش های قاسم میدان بازار با صدای پایی در پیاده رو به گوش می رسید. گویی بیماری ای هنری شهر را از سکنه خالی کرده است، ساکنان شهر روی تپه قبرستان کنار کلیسا جمع شده بودند. تمام این مردم بی درنگ به خانه هایشان باز می گشتند و جامهای سیاه خود را می کندند، و یک سال بعد، هم این بعد از ظهر سیتامین را فراموش کرده اند و هم دختر جوان راه شهر بی ترحیر روایتی است از خشونت بی پایان جنگ که در چهره تعدی و شکستی بی امان جسم و جان آدمی را تسخیر کرده است. مرزهای این تعدی را نهایی نیست؛ زوال تمام زندگی را درنوردیده است اخلاق را، ارزش را و رؤیاها را همچون سکوتی که پس از خاکسپاری دختری جوان شهر را فراگرفته است

شهر بی ترحم نوشته مانفرد گریگور انتشارات آوای روزان

ثبت دیدگاه

دیدگاه کاربران