معرّفی کتاب عصیانگر:
- سال انتشار کتاب عصیانگر:
در باب شورش و شورشگری (به فرانسوی L'Homme révolté) یک مقاله طولانی از آلبر کامو است که در سال 1951 منتشر شد.
خلاصهای از داستان عصیانگر:
کامو با بررسی شورش و شورشگری، که ممکن است در چهارچوبهای فردی و اجتماعی به عنوان یک پدیده دیده شود، چندین شخصیت و جنبش «ضدفرهنگی» را از تاریخ اندیشه و هنر غرب بررسی میکند و به اهمیت هر یک در توسعه کلی اندیشه انقلابی اشاره میکند و فلسفه کاهش اهمیت اجتماعی پادشاه، خدا و فضیلت و توسعه نیهیلیسم را تحلیل میکند. میتوان آن را دنبالهای بر اسطوره سیزیف دانست، جایی که او به معنای زندگی میاندیشد، زیرا به همان سؤال پاسخ میدهد، اما راهحلی جایگزین ارائه میدهد.
بخشهایی از کتاب:
عصیان شاعران
اگر عصیان متافیزیکی از تأیید سر باز زند و به انکار مطلق بسنده کند، خود را محکوم به نمود می سازد. اگر با چشم پوشی از اعتراض به بخشی از واقعیت، به ستایش آنچه هست روی آورد دیر یا زود، خود را مجبور می سازد که دست به عمل بزند. میان این دو حالت، ایوان کارامازوف عدم مداخله را، منتها به شکلی دردناک، مجسم می سازد. شعر عصیانگرانه، در پایان قرن نوزدهم وآغاز قرن بیستم، پیوسته میان این افراط و تفریط در نوسان بوده است: ادبیات و خواست قدرت، معقول و نامعقول، رؤیای نومیدانه و کنش سرسختانه. برای آخرین بار، این شاعران، و به خصوص سوررئالیستها، راهی را که از نمود به عمل منتهی می شود، در میانبری تماشایی به روشنی به ما نشان می دهند.
همانطور که هاثورن توانست درباره ملویل بنویسد: «او که فردی بی ایمانبود نمی توانست آرام و آسوده، در بی ایمانی، زندگی کند»، ما هم درباره شاعرانی که به ملکوت هجوم میبردند می توانیم بگوییم که آنان در همان حال که می خواستند همه چیز را واژگون کنند، حسرت یأس آلود خود را نسبت به داشتن نظمی و سامانی به اثبات می رساندند. آنان، در تضادی نهایی، خواستند از دل بی منطقی منطق بیرون بکشند و امر نامعقول را به روش مبدل سازند. این وارثان بزرگ رمانتیسم، مدعی ساختن سرمشقی از شعر، و یافتن زندگی واقعی در ابعاد دردناک آن بودند. این شاعران از کفر بتی ساختند و شعر را به تجربه و وسیله عمل مبدل کردند. تا پیش از آنها، کسانی که ادعای تأثیرگذاری در رویدادها و در انسان را داشتند، دست کم در مغرب زمین، این کار را به نام قوانین عقلانی انجام داده بودند. سوررئالیست ها، برعکس، پس از رمبو، درصدد برآمدند که در دیوانگی و ویرانگری قانونی برای سازندگی بیابند. رمبو با آثارش، و تنها با آثارش، راه را نشان داده بود اما این کار را با همان سرعت برق آسایی انجام داده بود که رگبار، در یک لحظه درخشش، حاشیه های راهی را نشان می دهد. سوررئالیستها، در این زمین به کندوکاو پرداختند و مسیر آن را نشانه گذاری کردند. سوررئالیسم با زیاده روی ها و با عقب نشینی هایش هنگامی به نظریه عملی عصیانی غیر عقلانی آخرین و باشکوه ترین ترجمانش را بخشید که در گذرگاه دیگری، اندیشه در حال عصیان، آیین خرد محض را بنیان می نهاد. در هر حال، لوتره آمون و رمبو، سرچشمه های الهام سوررئالیــم به ما نشان می دهند که تمایل غیرعقلانی به نمود، از چه راه هایی می تواند عاصی را به سوی روش هایی که بیش از همه نابودکننده آزادی اند، سوق دهد.
معرّفی آلبر کامو:
«آلبر کامو نویسنده، روشنفکر، فیلسوف و روزنامهنگار فرانسوی متولد شده در الجزایر است که در سن 44 سالگی جایزه نوبل ادبی را دریافت کرد و از این جهت دومین برنده جوان جایزه نوبل به حساب میآید و دو سال بعد در سن 46 سالگی، تصادف رانندگی جهان را از وجود کامو محروم کرد. مردی که در میتوانست به دنیای ما بیش از آنچه بخشیده بود، ببخشد اما...
معرّفی آلبر کامو و مشاهدهی تمام کتابها
درونمایه کتاب عصیانگر وتحلیل آن:
این کتاب به توسعه متافیزیکی و تاریخی شورش و انقلاب در جوامع ، به ویژه اروپای غربی میپردازد.
یکی از بحث های اصلی کامو در شورش و شورشگری به انگیزه شورش و انقلاب مربوط می شود. در حالی که این دو کنش - که میتوان از نوشته کامو به عنوان حالتهای هستی تعبیر کرد - از بسیاری جهات کاملاً متفاوت است، اما هر دو ناشی از رد اساسی انسان از عدالت هنجاری هستند. اگر انسانها از کاربردهای عدالت معاصر دلسرد شوند، کامو پیشنهاد میکند که شورش کنند. بنابراین، این شورش محصول تضاد اساسی بین تلاش بی وقفه ذهن انسان برای روشن شدن و ماهیت ظاهراً بی معنی جهان است که توسط کامو به عنوان " پوچ " توصیف شده است این ادراک اخیر را باید با همان چیزی که کامو آن را "شفافیت" می نامد بررسی کرد. کامو نتیجه می گیرد که چنین حساسیت "پوچ گرایانه" با خود تناقض دارد زیرا وقتی ادعا می کند به هیچ چیز اعتقاد ندارد، به اعتراض خود و ارزش جان معترض اعتقاد دارد. بنابراین، این حساسیت منطقاً یک «نقطه عزیمت» است که به طور غیرقابل مقاومتی «از خود فراتر میرود.» از سوی دیگر، در انگیزه ذاتی برای شورش، میتوان ارزشهایی را استنباط کرد که ما را قادر میسازد تشخیص دهیم که قتل و ظلم غیرقانونی است و به نتیجه"امید برای خلقت جدید" میرسیم.
یکی دیگر از موضوعات برجسته در شورش و شورشگری، که با مفهوم شورش اولیه گره خورده است، شکست اجتناب ناپذیر تلاش برای کمال انسانی است. کامو از طریق بررسی انقلابهای عنوانی مختلف، و بهویژه انقلاب فرانسه ، استدلال میکند که اکثر انقلابها شامل انکار اساسی تاریخ و ارزشهای متعالی هستند. هدف این انقلابیون کشتن خدا بود. به عنوان مثال، در انقلاب فرانسه، این امر از طریق اعدام لویی شانزدهم و متعاقب آن ریشه کن کردن حق الهی پادشاهان حاصل شد. ظهور بعدی ایده آلیسم ماتریالیستی به دنبال " پایان تاریخ " بودبه گفته کامو، از آنجا که این هدف دست نیافتنی است، با تلاش انقلابیون برای تحمیل نتایج، وحشت به وجود آمد. این به بردگی «موقت» مردم به نام آزادی آینده آنها به اوج خود رسید. قابل توجه است که تکیه کامو بر احساسات غیر سکولار دفاع از دین را شامل نمی شود ؛ در واقع، جایگزینی اخلاق توجیه شده الهی با پراگماتیسم صرفاً بیانگر کامو از ارزش های متعالی و اخلاقی است.
شورشی کامو در مواجهه با بی عدالتی آشکار وجود انسان از یک سو و جایگزین ضعیف انقلاب از سوی دیگر، به دنبال مبارزه برای عدالت بدون کنار گذاشتن ارزش های متعالی، از جمله اصل ارزش ذاتی زندگی انسان است. در نتیجه، از میان تمام انقلابیون مدرن، کامو توضیح میدهد که چگونه «قاتلان متعصب»، یعنی تروریستهای روسی به رهبری ایوان کالیایف ، که در اوایل قرن بیستم فعال بودند، آماده بودند تا جان خود را بهعنوان پرداختی برای جانهایی که از دست دادهاند، به جای صدور مجوز دیگران برای کشتن دیگران تقدیم کنند.
سومین مورد جنایت است، زیرا کامو بحث می کند که چگونه شورشیان که فریفته می شوند ارتباط خود را با اساس اصلی شورش خود از دست می دهند و در ادوار مختلف تاریخی دفاع های مختلفی از جنایت ارائه می دهند.
در پایان کتاب، کامو از برتری اخلاقی احتمالی اخلاق و طرح سیاسی سندیکالیسم حمایت می کند. او این سیاست را در یک «اندیشه نیمروزی» گستردهتر استوار میکند که مخالف عشق به این زندگی، و تعهد هنجاری غیرقابل نسبی به همنوعان، در برابر وعدههای ایدئولوژیک جهان دیگر، پایان تاریخ، یا پیروزی یک نژاد ارباب ادعایی است.
دایره المعارف بریتانیکا آنلاین نظرات کامو در مورد شورش را اینطور خلاصه کرد:
شورشی واقعی کسی نیست که مطابق با عرف برخی ایدئولوژی انقلابی باشد، بلکه کسی است که بتواند به بی عدالتی «نه» بگوید. او پیشنهاد کرد که شورشی واقعی سیاست اصلاحی را ترجیح می دهد، مانند از سوسیالیسم سندیکایی مدرن، به سیاست توتالیتر مارکسیسم یا جنبشهای مشابه. خشونت سیستماتیک ایدئولوژی - جنایات منطقی که به نام آن مرتکب شدند - به نظر کامو کاملاً غیرقابل توجیه بود. ایدئولوژی در دنیای مدرن به شدت به رنج بشر افزوده بود، اگرچه او مایل بود اعتراف کند که هدف نهایی بیشتر ایدئولوژی ها کاهش رنج بشر است، اما استدلال می کرد که اهداف خوب اجازه استفاده از ابزارهای شیطانی را نمی دهد.
دایره المعارف فلسفه اینترنتی توضیح می دهد که :«مفهوم شورش هم به مسیر عمل حل شده و هم به وضعیت ذهنی اشاره دارد. می تواند اشکال افراطی مانند تروریسم یا خودخواهی بی پروا و بی بند و بار داشته باشد (که هر دو توسط کامو رد شده اند). اما اساساً و به زبان ساده، عبارت است از نگرش قهرمانانه سرکشی یا مقاومت در برابر هر آنچه که انسان را سرکوب می کند.»
طبق دایره المعارف اینترنتی فلسفه، این کتاب «تأملی در ماهیت آزادی و شورش و نقد فلسفی خشونت انقلابی» است قدرتمند و بحث برانگیز است و به صراحت مارکسیسم - لنینیسم را محکوم می کندو قاطعانه خشونت بی بند و بار را به عنوان وسیله ای برای رهایی انسان محکوم می کند. با این کتاب، کامو به یک "مدافع صریح آزادی فردی و منتقد پرشور استبداد و تروریسم، چه توسط چپ و چه توسط راست" تبدیل شد.
کامو درباره کتاب عصیانگر چه میگوید:
خواستم حقیقت را بگویم و همچنان بلندنظر باشم.
آنچه دیگران در مورد کتاب عصیانگر گفتهاند:
به گفته مگان ای.فون هاسل، کامو در این کتاب انسان گرایی جدیدی ارائه کرده است. او «امید به زیبایی همبستگی را یافت که ریشه در کرامت انسان دارد، یعنی ارزش زندگی انسان».
به گفته جان فولی، «از نظر فلسفی، شورشی مهمترین کتاب کامو است، اگرچه بسیار مورد بدگویی قرار میگیرد و اغلب نادیده گرفته میشود».
ترجمههای فارسی از رمان «عصیانگر»:
با 3 ترجمه به زبان فارسی موجود است:
- «عصیانگر: انسان طاغی» با ترجمة مهستی بحرینی از نشر نیلوفر
- «انسان طاغی» با ترجمة مهبد ایرانی طلب از نشر قطره و از نشر پرسش
- «در باب شورش و شورشگری» با ترجمة محمدصادق رئیسی از نشر پیام امروز
کتابهای صوتی و الکترونیکی از عصیانگر:
مشخصات کتابهای الکترونیکی این اثر:
- براساس نسخهی چاپی نشر نیلوفر.
تهیه و تنظیم:
واحد محتوا ویستور
عسل ریحانی
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران