تفریق جمعی تحلیل آثار سیزده شاعر نوپرداز از نیما تا امروز نوشته داریوش معمار انتشارات نگاه

توماس برنهارد در نهم فوریه 1931 در هیرلن هلند به دنیا آمد و در دوازدهم فوریه 1989 در گموندن اتریش از دنیا رفت. او بین سالهای 1952 تا 1957 در آکادمی موتسارتیوم سالزبورگ موسیقی و تئاتر خواند و از سال 1975 به عنوان نویسندهی آزاد زندگی کرد. او تعدادی از مشهورترین جوایز ادبی را دریافت کرده است که از میان آنها می توان به جایزهی ممتاز دولت اتریش در سال 1997 و جایزه گئورگ بوشنر در سال 1970 اشاره کرد، همچنین او جزو مهمترین نویسندگان آلمانی زبان قرن بیستم محسوب می شود. «وقتی رمان تصحیح را می خوانیم در چنگال بیرحم برنهارد گرفتار می شویم. خواننده از انسجام بینش بی پیرایه و س ختگیرانه ی او در شگفت می ماند.)
نقد کتاب مجله ی نیویورک تایمز) نمی توانم این را انکار کنم که همیشه دو هستی داشته ام: یکی که به حقیقت نزدیک است؛ هستی ای که حق دارم آن را به عنوان واقعیت توصیف کنم. و دیگری هستی ای است که وانمود می کنم واقعیت دارد. در گذر زمان، این دو با هم هستی ای را شکل داده اند که مرا زنده نگه می دارد.» (توماس برنهارد) آدم ها عوض این که خودکشی کنند، به سر کار می روند.» (توماس برنهارد) هنری که ما به آن نیاز داریم هنر تحمل کردن تحمل ناپذیرهاست.» (توماس برنهارد) شما هرگز به راستی با کسی که دوستش دارید زندگی نمی کنید، تا این که او بمیرد و در درون تان باشد.» (توماس برنهارد)