loader-img
loader-img-2

بوطیقای داستایفسکی نوشته میخاییل باختین انتشارات آوای مکتوب

5 / -
like like
like like

معرفی کتاب بوطیفای داستایفسکی توسط نشر آوای مکتوب 

به نظر بسیاری از منتقدین، میخائیل باختین یکی از بزرگترین نظریه پردازان ادبیات در قرن بیستم است. دامنه تاریخی نوشته های او و اوضاع سیاسی زمانه نگارش آنها به ویژه سرکوب سیاسی دوره استالین) از باختین یک فیلسوف اجتماعی حائز اهمیت ساخته اند. در اواخر دهه 1920 وی رساله «بوطیقای داستایفسکی» را نوشت که در سال 1929 منتشر شد. دغدغه اصلی باختین وضعیت و جایگاه ژانر ادبی است؛ گرچه وی در قالب نظریه تاریخی و فرهنگی به این مسئله می پردازد. از نظر باختین ژانرهای ادبی را تنها با در نظر گرفتن فقدان بشریت طبیعی می توان درک کرد. در طبیعت ما در وحدتی از روابط جنسی و زندگی خانوادگی، مرگ و زندگی، تغذیه، دفع، فصل های طبیعی و ریتمهای طبیعی بدن زندگی می کنیم. مطالعه ژانر ادبی بر فرض از دست رفتن این حالت و تلاش برای بازگرداندن آن مبتنی است. ژانرهای ادبی بر محتوای فرهنگ در صورت نمادین تمرکز دارند. فقدان حالت طبیعی به واسطه تفاوت در صورت های زمان و مکان بیان می شود، و صورت بنیادین زمان و مکان کرونوتوپ است. صورتهای فولکوری تر ادبیات ویژگیهای اسطوره ای که به واسطه قید و بندهای بهنجار محدود نشده است و گرایشی کاملا افزایشی نسبت به زبان دارند که در آن بخشهای مختلف بدون هیچ محدودیت یا منطق وحدت بخشی گرداوری می شوند. در این سطح که انطباق و هماهنگی بیشتری با طبیعت وجود دارد، با چکامه های روستایی درباره هماهنگی ها و یکپارچگیهای طبیعت مواجه می شویم. از نظر باختین حیاتی ترین لحظات در ادبیات، به آثاری در فرهنگ عامه مربوط می شود که این انتزاعها و سلسله مراتبها را به چالش دعوت می کند. پارادایمی که در این جا باختین از آن استفاده می کند رمان های فئودور داستایفسکی است که از نظر او به منظور به چالش کشیدن سلسله مراتب های زیبایی شناختی از فرهنگ عامه استفاده می کنند. رمان های چندآوایی داستایفسکی خود ریشه در کارناوال آسایی دارد

ثبت دیدگاه

دیدگاه کاربران

اولین کسی باشید که دیدگاهی برای "بوطیقای داستایفسکی" می نویسد