من و پلاترو نوشته خوان رامون خیمنس انتشارات نگاه

پلان و خر کوچولوی بسیار نرم و سفیدی است که خون رامون خیش آن را خلق کرد تا دوست دنیای تنهایی اش باشد، من و پلاترو شرح آن تنهایی و آن دوستی است
بنت من و پلاتور را برای بزرگسالان نوشته بود، اما وقتی کتاب چاپ شاد کودکان هم استقبال غیر منتظره ای از آن کردند که بدون شک به خاطر وجود دوست داشتی پلاترو بود. می گویند. در سال 1948 که خیش
به آرژنین رفته بود مدرسه های پایتخت تعطیل شد و بچه ها هجوم آوردند تا خالی پلاتوو وا پیشاه .
در باغ چه قیامتی بر پا شد. بچه ها شادی می کردند، دست میزدند، مثل سپیده دم سرخ میشدند و می خندیدند ، دیانا که از شادی پر در آورده بود ، دنبال آنها می گذاشته و به صدای شاد زنگوله خودش پارس میکرد. پلاترو که جوگیر شده بود، با چستی مثل بزغاله بدن سفیدش را آورد جلو، چند تا فربه کمرش داد و ایستاد روی دستهاش و به یاد مطبوع و پاکی که می وزید جفتک هایی حواله کرد ،..